It’s all about the ladies
Vanochtend waren we weer getuige van een typisch Moskouse aangelegenheid. Gezeten aan een klein IKEA tafeltje in de hal annex keuken passeerde ons halverwege twee boterhammen een wat oudere man. Een Rus. Hij liep in een wat armetierig hemdje en een vodderige broek. Na tien minuutjes kwam hij terug van de douche en ging terug zijn kamer in.
Eerlijk gezegd dachten we dat de man vrijgezel was, maar de vrouwenstem die niet veel later van zijn kamer kwam, verried iets anders. Ze klonk erg jong, zeker 20 jaar jonger dan de man. Na een kwartiertje flarden van hun gesprek (enkel Russisch) te hebben aangehoord, kwam de ontknoping van het verhaal net voor onze nieuwsgierigheid ons te kwaad dreigde te worden. De vrouw stapte naar buiten, even grijs als de man en gekleed in een niet al te sjiek coltruitje. Het stel bleek gewoon een shabby Russisch echtpaar. Of toch niet?
Nadat mevrouw haar lippen zorgvuldig had bewerkt met haar lippenstift, toog ze terug haar kamer in om nog geen vijf minuten later terug te komen. Ze leek wel een tsarina! Getooid met een bontmuts en gehuld in een uiterst elegante bontjas was ze van een lelijk eendje in een… wat oudere zwaan veranderd. De man zag er overigens nog altijd shabby uit.
Waarom dit nou zo typisch Moskous is? Op straat lopen alle vrouwen er als catwalkmodellen bij. Prachtige jassen, duren schoenen, tasjes van designers, het kan niet op. Maar navraag leerde ons dat de meeste van hen helemaal geen geld hebben voor al die luxe. Ze lenen zich vaak een breuk om en goed uit te zien, om een iPhone te kunnen showen en een ‘rijk’ leven te lijken te leiden. Maar thuis is het bittere armoede. Uiterlijk vertoon is hier belangrijk, vooral voor de dames. Want hoe ongelukkig je ook bent, je wilt niet dat anderen dat aan je kunnen zien…