Big Bang Kok

De kogel is inmiddels door de kerk en besloten (en geboekt) is om morgenavond de bus en de boot naar Ko Tao te nemen. Dat betekent dat we alleen nog vandaag en morgen in Bangkok zijn. Oorspronkelijk waren we vawege de bloedige roodhemdenrellen eigenlijk helemaal niet van plan om naar Bangkok te gaan, dus we genieten van alle tijd die we hier toch zijn.

Om te beginnen hebben we dus maar eens lekker uitgeslapen. Bangkok is ‘s avonds eigenlijk leuker dan overdag, dus ons ritme verschuift wat. Zo rond de middag heb ik ontbeten, zijn we wat boodschappen wezen doen en uiteindelijk op weg gegaan richting het moderne centrum van Bangkok. Waar gebeurt het in Bang Kok? Op Siam Square en Silom Street. De rellen van de afgelopen maanden hadden vooral plaats in de omgeving van het plein: we hebben de uitgebrande winkelcentra zien staan. We waanden ons daardoor toch vooraleer in Big Bang Kok.

Rondom Siam Square staan de meest idiote warenhuizen, de meeste vriendelijk als ‘plaza’ aangeduid. De paar grotere winkelcentra in Nederland vallen er gemakkelijk bij in het niet, zelfs bij de kleinere plaza’s. Siam Paragon sloeg echter toch wel alles. Niet alleen is het gebouw inmens groot, maar de pracht en praal die het herbergt is ook ongelofelijk. Er was niets te koop dat wij konden betalen; alles heette Gucci of Hermès of Vendi of Tagheuer en de prijzen waren er in goud geschreven. En door al het witte marmer straalde het gebouw een serene luxe uit. Ongemerkt liepen we op onze tenen, onze rug gerecht en onze monden gesloten.

Het volgende grote winkelfestijn dat ons temidden van allerlei skyscrapers overviel was het Pantip Plaza. Vijf verdiepingen shopping mall met alleen maar computerspullen. Een soort mannenhemel (minus de auto’s, de voetbalschermen en de schaarsgeklede dames dan). We hebben er onze ogen uitgekeken. De concurrentie moet er moordend zijn, met zoveel winkels die feitelijk meer van hetzelfde verkopen.

Toen met de skytrain (wow!) naar Silom, een ruim 2 kilometer lange straat die vroeger diende als waterkering/dijk, maar die nu toch vooral de kloppende ader van het zakendistrict vormt. De wijk staat behalve om z’n vele hoogbouw echter ook bekend om z’n nachtleven. Precies daarom kwamen we er dan ook pas later in de middag heen. Zonder ergens naar binnen te zijn gegaan, maar gewoon om onze nieuwsgierigheid te bevredigen, zijn we door het plaatselijke red-light district gelopen en hebben we vele vieze mannetjes met menukaarten voor de diverse seksshows afgepoeierd.

In Bangkok is alles groot en over the top en achteraf ben ik dan ook eigenlijk niet verbaasd dat we al dwalend in een complete homo-bar straat terechtgekomen zijn. Een van de clubs diende duidelijk de homo’s in ontkenninsfase, getuige de dubbele identiteit van de gelegenheid: onder de naam ‘Balls – real sports club’ en aangekleed met grasgroene lappen en tv’s met sport bood de club toch uiteindelijk gewoon onderdak aan mannen met ballen die op zoek waren naar mannen met…

Enfin, we hebben vandaag dus de moderne kant van Bangkok gezien. Zoals elke avond tot nu toe eindigde, zijn we ook deze avond nog even over Kao San road gelopen voor een kokosshake, wat gluren naar handelswaar en paradijsvogels en voor de broodnodige lichaamsbeweging. Overigens verbeteren onze onderhandelvaardigheden gaanderweg en kunnen we met trots melden dat we vandaag een half uur durende rit met de tuk-tuk voor maar 100 Baht hebben weten te maken. Oh, en het petje dat mij gisteren in een te dure tuk-tuk van het hoofd waaide is vanavond alweer vervangen door een nieuw, schoner en leuker exemplaar. Alles is vergankelijk in Big Bang Kok.