Blije mensen zijn saai. Grapjes gaan nooit over blije mensen. Altijd over idioten of pechvogels. Boeken gaan nooit over een leven vol geluk. En in films gaat altijd iemand dood. Het is maar goed dat niet iedereen blij is. God, wat zou het dan saai worden. Prozac mag in dat licht wat mij betreft gerust gezien worden als bedreiging van het prettige leven. Sombere mensen zijn hard nodig, we willen niet dat ze zich chemisch laten opvrolijken! Alsjeblieft, verscheur het recept als je dokter met pretpillen aankomt!
Ik ben niet zo’n vrolijk typ. Bij tijd en wijlen schiet ik in een dip. Meestal als het slecht weer is. Ik zou willen dat er een pil was die maakte dat je altijd blij was. En vooral ook een die ervoor zorgt dat je er geen weet van hebt dat je als blij mens heel saai bent. Dat je onbeperkt blij kunt lopen doen, zonder dat je het gevoel hoeft te hebben dat je daarmee de rest van de wereld in een ellendig groot gapend gat geurend naar verveling en spinnenwebben stort. Bestaat zo’n pil niet…?