Situatie in situ
Gisteren was het een gekke, rommelige dag. Een dag die feitelijk al maandag begonnen was in Barneveld. 36 uur lang zijn we van hot naar her gereisd met een combinatie van auto, trein, vliegtuig, bus, roltrap, taxi, lift en Suzuki. Toen ik gisteravond mijn bed eindelijk bereikt had, wist ik van voren niet meer dat ik van achteren leefde. Mijn hoofd tolde (en het was echt niet van het Everest bier) en eenmaal horizontaal te rusten gelegd, ging het lichtje instantaan uit.