Of het nu was omdat we wanhopig op zoek waren naar een manier om de leegte die onze Israelische vrienden hadden achtergelaten op te vullen of omdat we gewoon behoefte hadden aan een beetje reuring, we zijn vandaag de motorfiets opgesprongen. Strikt genomen waren het denk ik motorscooters, maar ze gingen in elk geval hard. We hadden het met Tsvi en Nohar al een aantal keer gehad over het idee om scooters te huren en met z’n vieren ergens heen te rijden, maar toen we het duo eenmaal een keer op de fiets hadden zien stuntelen, hebben we het idee verder maar laten varen. Maar nu waren ze weg en grepen we dus maar onze kans.
Aanvankelijk onwennig (want nooit eerder gedaan), maar gaanderweg steeds soepeler stuurden we onze motorscooters weg van Hoi An en in noordelijke richting, Danang tegemoet. Wetende dat we ergens onderweg een van de weinige bezienswaardigheden van de streek, te weten de ‘Marble Mountains’ zouden tegenkomen, leek ons dat wel een leuk ritje. We hebben ervan genoten, al vonden we het zo nu en dan best spannend. Met een bescheiden 50 kmh zoefden we over het gladde asfalt van de boulevard langs ‘China beach’. Onderweg genoten we van een drankje ergens half bij iemand thuis (maar in haar winkeltje) en maakten we snel een enkele foto van de marmerbergen (die niet zo heel bezienswaardig bleken).
Om onszelf te belonen voor onze bravoure hebben we nog een aantal maatpakken besteld. Hier in Hoi An wemelt het van de kleermakers en voor tussen de 40 en 70 euro kun je hier dan ook gemakkelijk een pak laten aanmeten. Voor mij zijn het twee pakken geworden (morgen ga ik ze doorpassen) en voor Judica een mantelpak, twee jurken een rokje en een paar shorts; alles voor een appel en een ei.
Tussen de bedrijven door hebben we overigens ook nog even aan het strand gelegen, wat gebakken rijst gegeten, vriendjes gemaakt met langoesten die in ‘death tub’ hun laatste maaltijd afwachten, overal zand vandaan geveegd, ‘92 benzine getankt (bestaat dat nog?), veel fruitshakes gedronken, bananenpannenkoeken verorberd, een praatje gemaakt met een beveiligingsbeambte die net als wij even een stop maakte vlakbij een reusachtige marmeren boedha, enzoverder enzovoorts. Een bewogen dag dus; en eentje met uitzicht op meer. Morgen doorpassen, een biertje drinken met onze Nederlandse reisgenoten in Hanoi en zo nog wat meer. Wij vervelen ons niet…
