Zoals ik aleens eerder betoogde, vanuit mijn hoge weblog toren, beschik ik over maar weinig zelfdiscipline. Dat betekent dat ik makkelijk dagen gelukkig kan zijn, zonder ook maar een keer naar mijn log gekeken te hebben. En gelukkig was ik van de week. Gosje mikke 😉
Ik besef me ter dege dat met de bekendmaking van mijn staat van geluk ik de nodige vragen over me afroep. Mensen zullen willen weten wat mijn geluk te weeg heeft gebracht. Maar mensen zullen ook vragen naar de precieze daginvulling van de dagen van mijn gelukkige week. Laat me beide kampen gelukkig maken en op beide vragen antwoord geven.
Vraag een: waarom ben je zo gelukkig? Antwoord: hele leuke week met veel Merlijn en mooi weer.
Vraag twee: wat heb je gedaan van de week? Maandag: zwemmen met Merlijn. Dinsdag: film met Merlijn. Woensdag: bloed geven zonder Merlijn. Donderdag: terrasje gepakt met Merlijn. Vrijdag: gezwommen met Merlijn. Zaterdag: gedanst en gedacht aan Merlijn. Zondag: heerlijk niks gedaan.
Het antwoord op vraag twee roept waarschijnlijk weer meer vragen op. Hoewel ik naar alle waarschijnlijkheid stijlbreuk pleeg door ook die vragen te beantwoorden, laat ik me door zulk dreigend onheil niet weerhouden.
Gewoontedier als ik ben ga ik elke maandag met mijn broer baantjeszwemmen in De Louwert. Dat zwemmen duurt dan een uurtje (dat is geen onderdeel van de gewoonte, maar een harde beperking die het zwemrooster oplegt). Merlijn, gewoontemens als ze is, gaat ook elke maandag zwemmen. We hebben gezellig wat gekletst en gezwommen. Dat wil zeggen: we hebben eerst een half uur gezwommen en gezwegen. We vermeden elkaar, zo leek het wel. Daarna hebben we een half uur gepraat en gedobberd.
Dinsdag ben ik met Merlijn naar de film geweest. Dat hadden we zo afgesproken. Nu het Rock & Rollen weer is afgelopen, grijp ik terug naar mijn oude dinsdagavond-sneak-preview-bij-pathe gewoonte. Merlijn wilde wel mee. Omdat de Sneak altijd een verrassing is, was het afwachten wat voor film we zouden krijgen. Tot mijn verbazing kregen we "A Lot Like Love". Een feel-good film over een man en een vrouw die elkaar al zeven jaar kennen als ze ontdekken dat hun vriendschap "A Lot Like Love" lijkt. Romantisch hoor.
Woendag aderlating. Valt weinig over te zeggen, behalve dan dat het meer pijn deed dan de vorige keer. De naalden die ze gebruiken zijn tamelijk dik, dus je voelt ze wel goed naar binnen gaan. Dit keer bleef ik het ding alleen voelen. Beetje raar gevoel. Toen ik mijn arm per ongeluk wat bewoog, werd de pijn even erger. Alsof die naald verder mijn arm in ging. Raar. De roze koek na afloop maakte alles weer goed, gelukkig.
Donderdagavond had ik een afspraak met een hypotheek adviseur. Gewoon om te kijken wat de opties voor oversluiten zijn. Het gesprek duurde dik een uur. Ben er wel wijzer van geworden, maar weet nog steeds niet wat ik wil. Enfin, ik belde Merlijn na afloop om te vragen of ze mee ging wat drinken in Dort. Het was een prachtige avond en ze had wel zin. Zo gezegd, zo gedaan. We hebben heel gezellig zitten kletsen en keuvelen. Om half twaalf heb ik haar weer thuisgebracht. Het was een geslaagde avond.
Pff, nog 3 dagen te gaan…
Vrijdag: het was een prachtige dag en de schilders hadden aangekondigd te komen schilderen. Heel kort tevoren, dus ik zat een beetje met mijn werk. Vrij nemen op zo’n korte termijn is niet handig (en kost bovendien een vrije dag). Mijn baas wilde me gelukkig wel een dagje thuis laten werken. Daar is helaas niet zoveel van gekomen. Ik bleek vrijdag een afspraak op de zaak te hebben en moest daardoor alsnog haasje repje naar Rijswijk. Eenmaal terug in Dordrecht heb ik geluncht met Séverine (gezellig) en daarna mijn werk weer opgepakt. Het was stikbenauwd die dag, dus om 3 uur ’s middags besloot ik mijn werk voor later te laten liggen en de rest van de middag in het zwembad door te brengen. Merlijn was ook vrij en had zin om mee te gaan. Gezellig…
Gisteren heb ik lekker wat gefietst met mijn fiets en mijn moeder. Was heerlijk weer en ik heb ervan genoten. ’s Avonds was er nog een dansavond. Lekker gedanst al moet ik bekennen dat ik mijn gedachten er niet helemaal bij kon houden. Een kort gesprekje met Ilona deed me goed. Het klinkt raar om het te zeggen, maar als zo’n knappe vrouw je aandacht schenkt, voel je je toch een beetje bijzonder 😉
Vandaag, ten slotte, heb ik lekker niks gedaan. Rustig opgestaan, mijn balkon opgeruimd (gestofzuigd!) en ingericht en verder weinig. Een hele tijd zitten chatten met Michelle. Voornamelijk over mijn besognes met Merlijn en de hare met Wiebren (van Friese komaf, vandaar). We hebben dat een uur of 3 volgehouden. Interessant wel. Daarna naar Deep Impact zitten kijken. Geen onaardige film, maar beslist geen aanrader. Goedkoop, moralistisch, zoetsappig, Amerikaans amusement.
In een recensie over Armageddon, een zusterfilm over het hetzelfde onderwerp en uit hetzelfde jaar, las ik: "Special effects wail around the vacuum where the story is supposed to be." Mooi geformuleerd vond ik dat wel. Voor mij en Merlijn geldt ook wel zoiets: "Stories wail around the vacuum where special effects are supposed to be"…