De eerste dag op reis. Dat wil zeggen, gisteren hebben we al een hele dag gereisd, maar omdat we die dag nog in Enschede begonnen zijn, is vandaag toch eigenlijk pas de eerste echte reisdag. Volledig naar wens zijn we de dag vandaag pas laat begonnen. Rond een uurtje of 10, om precies te zijn. Nog steeds 8 uur Nederlandse tijd, maar het voelde hier heel luxe.
Gisteren kocht ik op het vliegveld nog snel twee paar herriestoppers en daar heb ik zeker geen spijt van gekregen. De tig-baans weg waaraan ons hostel (vol met aardige mensen, overigens) ligt, maakt de hele dag door een hoop kabaal. Indrukwekkend, zeker als er een politieauto langs scheurt, onderwijl vreemde geluiden producerend; een soort kikker die ‘rabbit’ zegt.
Wat doe je het eerst als je in Moskou bent? Een logische vraag met een logisch antwoord: je geeft toe aan alle clichées en gaat naar het Rode plein. Twee haltes met de oranje metrolijn 6 (‘Kaluzhko-Rizhskaya’) en we waren al een aardig eind in de goede richting. Een fijne wandeling (niet eens zo koud) over de Varvarka straat en daar was het opeens: een inmens indrukwekkende verzameling gebouwen! Eenmaal op het plein werden we overdonderd door de grootsheid; en niet te vergeten ook door het gevoel ‘in een foto beland te zijn’. Heel bijzonder.
De grote rode muur van het Kremlin valt meteen op. Je kunt hem gewoon niet missen. Daarna valt je oog weer meteen op St. Basil basiliek. Zo kleurig en… ongewoon. Na een wandeling over het plein en een bezoek aan Gum hebben we de basiliek bezichtigd. Met een list (een oude studentenpas van ondergetekende) konden we de kerken met korting bekijken. Wat we zagen was totaal anders dan verwacht: onder een dak bevinden zich 10 kapellen, op de bordjes optimistisch als ‘kerken’ aangeduid. Elke kapel bood onderdak aan uitgebreide verzamelingen iconen. Bovendien had elk kapelletje ook zijn eigen ‘geheime’ ruimte waarin alle mystieke rituelen plaatsgevonden zullen hebben. Och, en koud dat het er was!
Op het Rode plein stond overigens een ijsbaan, gesponsord door Gum. Een enorme baan waarop de happy-few van Moskou uitgebreid plezier en aandacht hadden. Na een bezoekje aan Gum — een warenhuis / shopping mall waar de Bijenkorf een armzalig marktkraampje bij is — begrepen we de schaal van de ijsbaan beter. Gum is enorm! Het gebouw bestaat uit drie klassieke passages, elk drie verdiepingen hoog, verbonden door gangen en luchtbruggen en overkapt met een indrukwekkend glazen dak. In Gum zijn alle grote, dure merken vertegenwoordigd. Wat een pracht en praal!
Een gids, staand op een trapje bij de ijsbaan, kon niet voorkomen dat we meeluisterden toen hij vertelde over Gum nu en vroeger: ooit was Gum een warenhuis dat voor iedereen toegankelijk had. De spullen waren voor eenieder betaalbaar, maar de keus was minimaal. Nu kun je het zo gek niet bedenken of Gum verkoopt het, maar er is amper een Moskoviet die het kan betalen…
En het Kremlin? Daar zijn we niet meer naar binnen gegaan. We waren het wandelen al aardig moe en overdonderd door alle indrukken. Wat een eerste reisdag! Onderweg terug naar het hostel hebben we nog wat inkopen gedaan bij een supermarkt en kwamen we, door een navigatiefoutje, per ongeluk op het drukke metrostation tegenover het Kremlin terecht. We leerden daar dat in Moskou mensen direct zijn en schaamteloos duwen om in de metro te komen. Alsof je door een vloedgolf wordt overspoeld!
Vanavond gaan we naar Marina, de dame bij wie we oorspronkelijk zouden overnachten. Ze geeft een feestje en wij komen het opwarmen 
Ik denk niet dat we het laat maken, maar het avontuur lonkt…
