Hij is eruit! En het was verbazingwekkend eenvoudig. Een beetje boren en een beetje wroeten… langer dan 5 minuten zal het niet geduurt hebben. De chirurg vroeg of ik hem nog wilde hebben. Wat moet je nou met een verstandskies? Over het nut ervan als hij in je kaak zit, is men het al niet zo erg eens, maar het nut van zo’n kies aan een kettinkje of in een doosje…?
Ik heb best een grote mond, maar op het moment pas ik een beetje op hem tever open te trekken. Normaal gesproken ben ik daar ook wel voorzichtig mee, bang om iemand te kwetsen. Maar nu is het vooral een fysieke beperking die me tegenhoudt. En angst om mezelf te kwetsen, bovendien. Ik was al gewaarschuwd. Op het stenciltje dat de assistente me gaf was al zoveel te lezen of mijn mond zou een tijdje wat tegenstrubbelen. Hopelijk is het morgen beter. Ik heb zin om in dingen te bijten…