Soms heb je de keuze: een dierbare gedachte begraven of verder leven in waan. Het is niet altijd zo vanzelfsprekend om te kiezen voor de waarheid. Waarheid kan pijn doen. Soms zo erg dat er niet mee te leven valt. Dan is er geen keus dan je van de werkelijkheid af te zonderen en te vluchten in een waanwereld.
Ik ben naïef. Graag wil ik geloven in mooie dingen. Het is alsof mijn ogen niet goed zijn en alles mooier zien dan het is. Als ik naar buiten kijk zie ik zonneschijn, witte wolken en groen gras. Maar mijn ogen hebben het mis. Het is heel anders daar buiten. Het is een verdrietige plek. Er is geen goed en kwaad daar, enkel grauwheid. Het stinkt naar toegeeflijkheid. De riolen zitten vol met overtollige idealen. Niemand heeft ze nodig. Ik doe mijn ogen dicht en sluit me ervoor af. Ik heb gefaald…