Vanochtend werden we wakker in een ger, een traditionele Mongoolse nomadentent dus. Om kort een beeld te geven van het huis: de tent is rond en heeft een vloeroppervlak van ongeveer 25 vierkante meter en een diameter van 6 meter. Best ruim dus. Binnen is alles praktisch: in het midden staat een fornuis dat overdag de tent verwarmt en ‘s avonds gebruikt wordt om het eten op te koken. Verder een aantal fraaie, houten kastjes, lage tafels met krukjes, een wasmachine en een losse inbouwoven. Zeer indrukwekkend en prachtig, vooral ook het wiel-met-spaken-vormige glazen dak en de houten stelen waarop het dakzeil rust en waaronder allerlei boekjes, foto’s en andere zaken bij wijze van tijdschriftrekje worden gestoken.
Begz, zijn vrouw en kinderen ontvingen ons allervriendelijkst in hun huis, gisteravond. Om daar te komen moesten we een half uur lang zien te overleven in een overvolle (zeg maar, claustrofobische) stadsbus. De kinderen gingen met ons mee op de bus – ze kwamen net uit school – en waren onze giechelende gidsen. De ger van de familie staat in een gerwijk in het noorden van de stad. Veel nomadische Mongolen hebben zich de afgelopen jaren in deze wijken gevestigd. Het heeft wel iets paradoxaals: een wijk vol met omheinde kavels met daarop een ger of klein huisje en wat koeien; het platte land midden in de stad.
We werden meteen verwelkomd met een heerlijke, tradiotioneel Mongoolse maaltijdsoep: gazellevlees getrokken in water met groente en flensjesreepjes. Het geheel werd gekookt in de kom, afgedekt met een deegvel. Erg lekker. Begz leidde ons rond en vroeg me te helpen de koeien op stal te zetten. Uitvoerig demonstreerde hij mijn trage geest de traditionele knoop die gebruikt wordt om de koeien vast te zetten aan een paal. Praktisch, allemaal erg praktisch.
Na een avond allerlei verhalen van Begz te hebben gehoord, gingen we iets na middernacht onder zeil. Mongolen zijn geen vroege vogels en blijven dus graag lang op. De kinderen hoeven pas om half 2 naar school (tot vijf uur) en konden dus ook lang opblijven. Heel lief hing Begz voor ons een wit laken op om een eigen hoekje voor ons te creëren in de tent. Ik sliep wat beter dan Judica, al was het toch wel wennen om op de harde grond te slapen in een tent die ‘s nachts afkoelt van 25 graden naar 7. Best fris.
Vandaag zijn we laat opgestaan. Begz was al naar zijn werk. We ontbeten met vers gebakken brood (heerlijk) en jam van de supermarkt. Want laten we eerlijk zijn, Mongolen zijn ook mensen en genieten ook van gemaksproducten. Sowieso woont het gezin pas sinds twee jaar in een ger. Voordien woonden ze gewoon in een huis. In hun ger hebben ze nu al 88 gezelschappen ontvangen om ze de oude traditionele Mongoolse gebruiken te laten zien. Enfin, we zijn de stad tegen 11 uur ingetrokken en hebben de dag tot nu toe vooral doorgebracht met het organiseren van een dagtocht naar een natuurpark ten oosten van de stad. We gaan daar met een gids heen, bezichtigen daar het natuurschoon en gaan een stukje paardrijden. Erg benieuwd wat dat gaat opleveren. Maar het wordt allemaal vast erg gers…
