De eerste vlucht van onze grote reis zit er alweer op. In alle vroegte, om 7:25u vanochtend vlogen we: van Schiphol, ‘ahead of schedule’, naar Heathrow, London. Judica was de eerste om op te merken dat alle servicetrucks en shuttlebussen hier links rijden. Het kwartje viel pas vrij laat.
Wel een enorme toestand hier. Om te beginnen waren we bijna een half uur bezig (bijna net zo lang als onze vlucht!) om door de ‘fast track security’ te komen. Dat ging allemaal weliswaar vlotjes, maar de vele sihks voor ons (met tulband en haarpennen), moesten natuurlijk allemaal gefoeieerd worden 
Met hulp van een vriendelijke Brit (tot nu toe zijn we nog geen andere soort tegengekomen) die Acer laptops verkocht (we lieten hem trots onze MiniMe zien) hebben we een plekje met gratis Internet gevonden. We zitten dus nu op een bankje tegenover WHSmith en zijn boeken clandestien dit ooggetuigenverslag op te stellen. Lezen maakt je medeplichtig!
We gaan nu op zoek naar echte Engelse thee. Judica beseft nog niet volledig dat ‘Engels’ zwart met melk betekent en niet groen met citroen (en zoetjes). Verder merkte ze snedig op dat de mensen hier allemaal op Vief en Roger lijken. Dat is natuurlijk een groot compliment, maar wel opvallend. Britten zijn bijna net zo opvallend anders als sihks en piloten.
Oh ja, over vanochtend: we stonden dus om 3 uur vannacht op, werden vriendelijk uit ons bed gebonjourd en arriveerden met hulp van vriendelijke Enschedeërs ruim op tijd op het vliegveld (P1, rij 13, bij ‘de dijk’, tegenover Martinair; dit als hint voor het geval de auto nog steeds gezocht wordt). Een kopje warme koffie/thee en een paar warme handdrukken/zoenen leiden ons uiteindelijk door de gate. Een zachte vlucht volgde met een nog zachter (zompig?) broodje en een espressokopje jus d’orange. Wordt vervolgd.