Jungle tocht…

Na gisteren gekleed te zijn op een lagen wandeling besloten we vanmorgen korte broek en slippertjes aan te doen. Alles is hier goed verzorgd en geasfalteerd, why should we?

Na een nieuw ontbijtje (een broodje met Kaya, soort van pasta van ei en kokosnoot, erg lekker) op naar de bus. Na een ijskoude busreis (de airco staat zo hoog dat Judica zich aankleedt als ze de bus in gaat) komen we aan bij de ingang van het nationale park. We schrijven ons in (het biedt hoop dat ze bijhouden wie er in het park zijn) en beginnen aan de wandeltocht.

Al vrij snel komen we tot de conclusie dat het fraaie wandelpad dat ons het park in leidt niet het hele park doorloopt. Na een kleine kilometer wordt het pad voor slipperdragenden onbegaanbaar en besluiten we maar om te keren. Stom, hadden we ons nu toch maar op jungle gekleed.

Eenmaal terug bij de ingang van het park ‘ontdekken’ we nog een klein bezoekerscentrum met een paar maquettes, opgezette dieren en hippe computerpresentaties. Leuk en misschien ook surrogaat voor de dingen die we in het park niet gezien hebben.

Door de verzengende hitte lopen we dan maar een stukje terug, richting de strandboulevard. Of in elk geval, dat is wat we denken. De wandeling blijkt veel langer dan gedacht en na een eindje langs de weg te hebben gelopen en de eerste regendruppels te hebben geïncasseerd besluiten we de bus maar te nemen. Aan de strandboulevard is het alles luxe: dure resorts, gepeperde restaurants en glimmende hotels. We wandelen, inmiddels al wat hongerig, langs menig overprijsd eethuis, totdat we wat hoop aan de horizon ontwaren: een KFC!

Kentucky Fried Chick telt niet als inheems eten, dus we doen (min of meer voor de vorm) nog even ons best iets Maleis te vinden. Tot onze vreugde vinden we vlakbij de KFC ook een foodcourt. Voor nog geen 4 ringgit per persoon krijgen we daar allebei een lekkere rijstschotel: Michiel met pittige kip en Judica nasi. Lekker en zeker beter dan een pot vette kipkluiven uit de states.

Veel strand zien we de rest van de middag niet meer. Het weer is wat druilerig geworden en we besluiten terug de stad in te gaan. Als we eenmaal (via een omweg of twee) weer bij het hotel aankomen is het alweer 5 uur. We rusten wat en frissen ons op, om dan de avond in Little India door te brengen.

In Little India, of althans de vier straten die door Indiërs bewoond worden, is het een grote feestelijke boel. Kraampjes buiten, wierrooklucht, Hindoestaanse muziek, heel gezellig. We eten een pannenkoekbroodje met kip en ei en strijken later neer bij een groot Tandoori restaurant. Daar eten we (zonder bestek, slechts met de handen) nog wat naanbrood met kip. Erg lekker!

Morgen reizen we af naar de Cameron hooglanden. Om zes uur in de morgen wel te verstaan. Een goede reden om wat bijtijds te gaan slapen dus. Een slaapadres hebben we maar vast geboekt, want vanaf morgen is het een week schoolvakantie in Maleisië. Dit keer gaan we voor sober: een tweepersoonskamer met gedeelde badkamer. Het zal ons benieuwen…

2. Prachtig uitzicht
3. En erg ontspannend
4. Maleisiërs komen hier al generaties lang voor hun rust
5. En dat begrijpen we best
6. Het betrekt een beetje
7. Hup, de jungle in
8. Door de bladeren zien we nog steeds het water
9. Na het wandelen even bijtanken in een plaatselijk foodcourt
10. Oh, en dit is trouwens een heel groot warenhuis