Buiten knippert blauw licht. Een auto is aangehouden door de politie. Wat zou er loos zijn? Misschien was de chauffeur dronken. Reed hij met zoveel kronkels en uitschieters dat geen agent het kon maken hem door te laten rijden. Nee, ik denk niet dat het een dronkelor is. Waarschijnlijk is het een crimineel. Hee, er sluit zich nog een auto in de rij aan! De crimineel krijgt versterking. Als ik zo eens snel taxeer wat de afstand is, dan loop ik hier denk ik wel gevaar als ze beginnen te schieten. Zou dubbel glas kogels tegenhouden? Volgens mij loopt het uit de hand. Er staan mannen buiten de auto. Ze gebaren.
Ik doe nooit iets fout. Of in elk geval probeer ik mijn fouten zo goed mogelijk te verbergen. Ben je een minder mens als je fouten maakt? Het antwoord lijkt eenvoudig. Natuurlijk ben je geen minder mens als je zo nu en dan de mist in gaat. En toch voelt dat niet zo. Ik heb er altijd moeite mee gehad cijfers lager dan een 9 of 10 te accepteren. Hoe kan iets goed zijn als er fouten in zitten?
Het afgelopen jaar heb ik best veel fouten gemaakt. Of in elk geval dingen gedaan die niet zo handig waren. Dat zie ik nu. Op het moment zelf lijkt het vaak alsof iemand anders geblunderd heeft. "Ik maak geen fouten, zij was het!" Misschien moet ik mijn excuus nog eens maken voor de dingen die ik verkeerd deed. Waarschijnlijk ten overvloede. Wie herinnert zich nog mijn fouten? Onthouden we niet vooral onze eigen fouten? Die van anderen zijn nooit zo erg. Je kijkt daar makkelijk doorheen. Je weet dat niemand echt slecht is en dus vergeef je makkelijk. Vind ik mezelf dan zo slecht dat ik die fouten zo lang onthoud? Nee. Weet je, ik vergeef mezelf mijn fouten. Dat doe ik gewoon. We hebben het er niet meer over…