Om een uur of drie vanmiddag kwamen we eindelijk in ons hostel in Malaka aan. Zoals eerder al geschreven verliep de heenreis niet helemaal soepel. Op het busstation van Malaka speelden we zelfs nog even met het idee om heel Malaka maar over te slaan en meteen door te reizen naar Singapore. We hadden zelfs al onze buskaartjes voor Singapore toen we (vanwege een gebrek aan slaapplaatsen aldaar) toch besloten maar een nachtje hier in Malaka te blijven.
Even opfrissen en snel de stad in dus maar, want we hebben hier minder dan 24 uur. Dat is wat weinig voor een stad die voor Maleisië historisch zo belangrijk is. Maar goed, weinig keus. De stad bleek overigens helemaal niet zo groot, althans, het oude deel niet. Ik denk dat we met onze wandeling vandaag wel een groot deel gezien hebben. Best leuk.
Het eerste dat ons opviel was het ‘Stadthuys’, een eerste bewijs van het feit dat Nederlanders hier een tijd gezeten hebben, in de tijd dat koloniën nog hip waren. Ook de aanwezigheid van een ‘Dutch square’ en een heuse miniatuurwindmolen geven ons een licht thuisgevoel. Wat verder doorgelopen komen we alleen al snel in Chinatown terecht en verdwijnt dat gevoel weer grotendeels. Wel erg leuk, overigens. Omdat het weekend is (en in Islamistisch Maleisië begint dat al op vrijdag), is in een van de hoofdstraten een grote braderie gaande.
Op de avondmarkt (ofwel ‘pasar malam’) is een mengelmoes van prullaria en veel eten te vinden. We hebben onszelf aan een paar snacks bezondigd, waaronder een soort aardappelchipsspiraal op een stokje en een pannenkoekwafel met maïsgelei. Verder op de valreep nog een hangertje voor Judica gekocht en een paar nieuwe armbandjes.
Toen we voor een kopje koffie neerstreken werden we geholpen door een vriendelijke Europese dame. Haar accent verried haar oorsprong en een minuut later lieten we Engels varen en praatten we verder in ons eigen Nederige taaltje. Ze bleek samen met haar man een soort ecokroeg te zijn gestart, bij wijze van experiment. De koffie smaakte goed en over de thee hoorde ik Judica ook niet klagen. En oh! Ze hadden spritsen bij de koffie!
Na het snacken hebben we toch nog maar wat ‘fatsoenlijk’ eten besteld. Bij een Chinees eethuis dat vast en zeker in de Lonely Planet staat (getuige de gidslezende voorbijgangers) hebben we na een minuut of 10 voor de deur in de rij te hebben gewacht de lokale specialiteit ‘chicken rice balls’ met gestoomde kip en taugé gegeten. Niet slecht; zeker niet. Beslist voldoende om onze nacht in ons wat eigenaardige (maar niet onprettige) hostel zonder honger door te komen.