Ik kijk naar buiten, druppels glijden naar beneden. Geen witte kerst dit jaar. Het vriest niet eens. Hier binnen plenst het. Kerstgemis is niet favoriet. Een fraai opgetuigde boom, een mooi gedekte tafel, zoete kransjes en zacht kaarslicht: een pleister op de wonden. Op geen dag in het jaar is het contrast tussen het gepolijste en het wrange scherper.
Als het straks middernacht is geworden op de laatste dag van het jaar, dan zal ik tevreden terugkijken. Het was een mooi jaar. Maar wat de weerman ook bewere, ik zag nog nooit zoveel druppels als dit jaar. Van groot geluk naar lagedrukgebied is niet zo’n reuzensprong. Een fijn laagje rijp op een ochtendblad; teer, frêle: geluk laat zich helaas niet vasthouden.