Ik sprak net Judica, terwijl ze buiten met de hond wat probeerde te ontspannen. Met enige trots meldde ik haar al één bladzijde geschreven te hebben. Het is nu elf uur en ik ben ruim een uur op de TU, dus echt een slecht resultaat is het niet. Toch vraag ik me af of dat wat ik geschreven heb nu wel zo de moeite waard is. Afstuderen is een proeve van bekwaamheid en op z’n best een heel klein stapje voorwaarts voor de wetenschap. Het aantal mensen dat mijn werk, waarop ik nu al maanden ploeter, uiteindelijk zal lezen is waarschijnlijk op de vingers van één hand te tellen. En een lezer, mijn afstudeerbegeleider, bekende zelfs dat hij bij het lezen nog tamelijk selectief was geweest en bepaalde delen ‘diagonoaal’ had gelezen.
Niet alles wat je schrijft is automatisch de moeite waard. Dat is een grote misvatting. Het op papier tastbaar maken van gedachten is een ritueel dat de schrijver meestal verandert. Die verandering kan klein zijn of groter, afhankelijk van de gedachten die verwoord zijn en het gemak waarmee een en ander verliep. Die opluchting, dat spirituele gevoel van betekenis, die hoeft niet per se door de lezers opnieuw ervaren te worden bij het zien van al die woorden. Zo nu en dan, maar beslist niet te vaak, lees ik de tekstjes die anderen op internet publiceren als blog of bijdrage. Ik ben me er zeer wel van bewust dat zulke berichtjes vaak met de beste bedoelingen worden geplaatst en waarschijnlijk met net zoveel voldoening zijn afgeleverd als mijn dagelijkse bolus, maar ze doen mij niets.
Met enige regelmaat word ik geconfronteerd met kritische vragen over mijn webschrijfsels. "Zijn sommige dingen niet een beetje te persoonlijk om zo neer te schrijven?" of "Waarom schrijf je nu precies die zaken op?" Ik zal de laatste zijn om te beweren dat mijn schrijvelarijen voor iedereen belangwekkend zijn. Dat zijn ze niet. Het is vooral het proces van opschrijven en herlezen dat ze voor mij de moeite waard maakt. Ieder ander die er toevallig enig plezier aan beleeft prijze zichzelf gelukkig. De rest troost zich maar beter met de gedachte dat al wat ik geschreven heb om mijn webaanwezigheid enige inhoud te geven dan toch nog altijd beter is dan het non-descripte `lorem ipsum’ dat het alternatief zou zijn geweest…