Vandaag was er weer zo’n raar gesprek. Een bijeenkomst nu. Of eigenlijk een mededeling. Zonder dat we het wisten werd er over onze toekomst gesproken. En de uitkomst van die gesprekken werd ons ‘medegedeeld’. Fijn. Een raar gesprek en iedereen van slag. Dat krijg je dan.
Waarom nemen mensen zichzelf toch soms zo serieus dat ze – vrijwillig! – meedoen aan de meest bizarre spelletjes. Om een of andere reden is geld soms zo belangrijk, dat al het andere ervoor moet wijken. Dromen, reputaties, aanzien, geluk. Alles is ondergeschikt aan geld.
Maar misschien is het een luxe om je daarover te beklagen. Staat geld eigenlijk niet gewoon voor overleven? En is alles doen voor geld eigenlijk gewoon overlevingsdrang? Is het niet heel natuurlijk dat dromen, reputaties, aanzien en geluk het onderspit moeten delven als ‘overleven’ in het gedrang is? Met een pistool in mijn oor gedrukt zou ik me ook niet meer zoveel zorgen maken over mijn reputatie en waarschijnlijk schaamteloos in mijn broek plassen…