Ik werk niet lang meer bij ADP, dus ik neem het er nog maar even goed van. Hier bij ADP geniet ik elke dag van een uitgebreid lunchbuffet. Je kunt gerust stellen dat er goed voor de maagjes van de medewerkers wordt gezorgd. Elke dag werk ik een soppige kroket naar binnen. Sinds kort heb ik mijn strenge dieet uitgebreid met een bakje rijstepap. Heel lekker, vooral omdat ik weet dat ik er niet lang meer van kan genieten.
Het zal wel even wennen zijn als ik straks zonder rijstepap en mijn lievelingscollega’s in Den Haag zit. Best een grote verandering. Bijna twee jaar deel ik lief en leed met een kamer, een paar collega’s en de koffiebestendige beplanting. Wat een lelijke planten zijn dat trouwens. Ze worden geleased van een of andere maatschappij. Net als de kunst. Ook zo lelijk. En elke maand komt er dan een mannetje langs om de boel water te geven. De planten dan. De kunst wordt niet onderhouden. Jammer, want het had me heerlijk geleken om elke maand een schilder te verwerlkomen om hem dan met een paar fijne, welgeplaatste toetsen onze kantoorkunst naar nieuwe hoogten te zien stuwen.
Ik krijg net nieuwe koffie. Aan het werk.