0

Stom toevallig goed

Na al mijn gemijmer en gefilosofeer, ingegeven door het leed dat kerstmis heet, teken ik nu ook maar eens iets leuks op. Zelf vind ik blije mensen meestal maar half zo interessant als sombere door het leven wat cynisch geworden mensen. Ik loop dus het gevaar dat ik mezelf na teruglezing straks niet meer zo leuk vindt. Het is een risico en ik moet het maar nemen. Valt het erg tegen, dan zijn de meeste spiegels in mijn huis makkelijk te verwijderen en kan ik de confrontatie met mezelf dus betrekkelijk eenvoudig uit de weg gaan.
 
Enfin, het was eigenlijk een hele leuke dag vandaag. En dat mag ook weleens gezegd! Lekker uitgeslapen, om te beginnen. Door het merkwaardige tijdstip waarop ik mijn bed in steeg, was ik genoodzaakt me er met een hazenslaapje vanaf te maken. Al om half 2 vanmiddag (!) stapte ik mijn nest uit. Half brak en al een tikkeltje opgejaagd door de gedachte aan wat me te doen stond. Namelijk oliebollen kopen (in gedachten zag ik mezelf al in de oneindige lange rij staan bij de beste-hollandse-gebakkraam-van-dordrecht) en iets verzinnen voor het oudejaarsdiner. Beide taken bleken enorm mee te vallen (geen rij, maar een net nummertjessysteem; ik was binnen 5 minuten aan de beurt!) en het oudejaarsdiner wordt lekker, smakelijk en makkelijk ouderwetse zuurkoolstamppot met worst.
 
Een vriend belde me in de supermarkt en kondigde een onaangekondigd bezoekje aan. Dat zijn de leukste bezoekjes. We hebben lekker samen wat zitten bikken, een beetje bijgekletst en van de kaarsjes genoten. Toen nog bal. Ja, heus! Dat was ook al een genoegen. (Zoveel meevallers op een dag: het is zo scheef verdeeld op deze wereld. Misschien komt het wel doordat we vannacht een kwade kracht armer geworden zijn? Primitief gedoe trouwens met die strop…).
 
Nu dus het stukje over toeval. Ik heb me laten overhalen om na het dansen nog even de hort op te gaan. Normaal doe ik dat niet. Van zo’n avond dansen (met letterlijk niet meer dan 15 minuten rust op 3 1/2 uur dansen) ben ik kapot. Maar de dames in kwestie keken zo wanhopig dat ik wist dat koppigheid me niet zou helpen. Maar wat wilde nu het geval! In de obscure tent in Papendrecht waar ik verzeild raakte, had ik stomtoevallig een aangenaam rendez-vous! Een bijgelovige zou zeggen dat hier hogere krachten aan het werk zijn. Evenzogoed heel leuk!

Geef een reactie