Om een uur of drie vanmiddag kwamen we eindelijk in ons hostel in Malaka aan. Zoals eerder al geschreven verliep de heenreis niet helemaal soepel. Op het busstation van Malaka speelden we zelfs nog even met het idee om heel Malaka maar over te slaan en meteen door te reizen naar Singapore. We hadden zelfs […] Lees verder
Lieve Webblogvrienden, hier een bericht vanaf Melaka Sentral. Ik zit hier op een grasgroen plastic kuipstoeltje voor het plaatselijke filiaal van McDonalds. Onze bepakking staat achter me in een hoek en ik wacht op Judica. Ze is net naar een busticketbureau gegaan om tickets naar Singapore voor overmorgen te regelen. Geen idee hoe lang dat […] Lees verder
Gisteren kwamen we al in Kuala Lumpur aan, maar erg veel moed om grote dingen te doen hadden we nog niet. Dat gehobbel met die minivan was met name mij niet in de koude kleren gaan zitten. Van het heftige bochtenwerk aan het begin van de rit was mijn maag wat van slag geraakt en […] Lees verder
Het is waarschijnlijk niet zo’n eerbiedige naam voor (kennelijk) ‘s werelds grootste bloem, maar eerlijk is eerlijk, hij stinkt. Van dichtbij heb ik hem niet geroken, maar het was zeker niet de lucht van rozenblaadjes die alle vliegen tot het grote bruinrode geval aantrokken. Heel bijzonder om te zien, zeker wetende dat Rafflesia’s maar één […] Lees verder
Sneller dan het licht of toch zeker sneller dan mijn maag aankon, raceten we vanochtend met een minivan van Penang naar Tanah Rata in de Cameron Highlands. Toen we ons ticket kochten, geloofden we nog 5 uur over de reis te zullen doen, maar na amper 3 uur reizen stonden we hier al om 9 […] Lees verder
Na gisteren gekleed te zijn op een lagen wandeling besloten we vanmorgen korte broek en slippertjes aan te doen. Alles is hier goed verzorgd en geasfalteerd, why should we? Na een nieuw ontbijtje (een broodje met Kaya, soort van pasta van ei en kokosnoot, erg lekker) op naar de bus. Na een ijskoude busreis (de […] Lees verder
Onze hotelkamer heeft geen ramen. Dat hebben we op onze reis al weleens eerder gehad, alleen was ik alweer vergeten hoe lastig dat is. Zonder ramen heb je op de kamer geen enkel besef van tijd. Vanochtend werden we dan ook later wakker dan we dachten. Op Koh Tao werd ik meestal rond 8 uur […] Lees verder
Een korte samenvatting van de logistieke operatie van de afgelopen 48 uur: 2 uur met de taxi, 20 minuten op de brommer, 22 uur in de trein en 9 uur op de boot. Waarom? Omdat onze visa voor Thailand dreigden te verlopen en door nieuwe vervangen moesten worden. En, geloof het of niet, de makkelijkste […] Lees verder