Na een heerlijk nachtje op ons nieuwe matras in ons nieuwe huisje en na een zelfgekookte maaltijd tortolinni kan ik zeggen we zijn thuis. We zijn verhuisd, gisteren zijn we met 4 man en twee verhuizers flink aan de sjouw geweest en de hele mikmak staat nu in Barneveld. We hadden briefjes opgehangen in onze flat omdat we de lift zo lang bezetten, de nieuwe buren zijn direct allemaal blij met ons. Kleine moeite maar ik heb gemerkt dat als je mensen op de hoogte brengt van iets vervelends door een briefje ze nooit gaan klagen. Hartstikke fijn. Gisteravond hadden we amper nog puf om iets te doen, vandaag hebben we dan ook de meeste kasten in elkaar gezet en dozen uitgeruimd. Inruimen is een stuk makkelijk, dan kun je het gewoon in een door flikkeren, maar uitruimen moet je na gaan denken waar iets een plaatsje krijgt. Met name de kleding is problematisch en zodoende hebben we nog een overkapt hangrek gekocht om onze spullen op te hangen.
Voor de verhuizing waren we een computer en schoenen kwijt, dat hebben we gelukkig allemaal weer gevonden. Nu zijn we ondanks goede codering van alles een beetje kwijt en dat is veel frustrerender. Weten dat het er ergens is, maar door de dozen het bos niet meer zien. De berging staat helemaal vol met dozen en heeft structurering nodig. Ons huisje trouwens ook nog. Michiel wordt elk uur gebeld door een of andere recruiter die hem wel aan werk wil helpen en moet dan rustig uitleggen dat hij net iets anders zoekt…
Kwart over acht, tijd voor een lekker glaasje Baileys en een stuk taart, het is tenslotte feest! We zijn thuis.
Een goed moment om te stoppen met berichtjes plaatsen maar eerlijk is eerlijk… stiekem vind ik het erg leuk om de zoveel dagen iets te typen. Voel je niet bezwaard om te stoppen met lezen, maar als ik eraan denk typ ik gewoon nog wat verhaaltjes door. Om dit op internet te kunnen zetten gebruik ik clandestien het internet van een van onze buren. shhht dus. Morgen nog een dag uitpakken en ik hoop dat ik dan ook aan schoonmaken toekom. De komende dagen zal ik nog wel bezig zijn met de was en andere ongein, maar het is heerlijk om weer terug te zijn. We kijken uit naar de dag dat we ook daadwerkelijk zelf internet, televisie en telefonie hebben. Tot die tijd cocoonnen we lekkker in ons nieuwe holletje, ons nieuwe thuis.