Ontwaken op een tropisch eiland niet veel groter dan 20 vierkante kilometer. Dat is een beeld met dromerige randjes. En toch is dat precies wat wij vanochtend meemaakten. Een bijzondere ervaring. We zijn de dag rustig begonnen. Rond half tien zijn we opgestaan, hebben we wat wasgoed ophangen en zijn we op zoek naar een ontbijt gegaan. Wat fruit, muesli, yoghurt en warme koffie voldeden aan alle verwachtingen en behoeftes. Een fijn begin van de dag.
Daarna langs de duikschool. Bij het ontbijt hebben we nog eens goed overwogen wanneer met een duikcursus te beginnen en eigenlijk is er weinig reden om verder uit te stellen. Morgen dus maar. Voor Robert de duikleraar geen probleem. Voor vandaag gaf hij ons nog wat snorkelspullen mee en deed hij het voorstel in de middag vast met wat theorie te beginnen.
We moesten even zoeken om een goede plek voor wat snorkeloefeningen te vinden. Judica had al eerder gesnorkeld, maar voor mij was alles nieuw. Ademen onder water had ik bij twee eerdere introductieduiken al weleens meegemaakt, maar tussen vissen en koraal zwemmen niet. Een spannend en inspannend avontuur. We zagen veel koraal. Wit, heel bijzonder, maar een veeg teken. Het is de afgelopen jaren te warm geweest, waardoor de algen die normaal in het koraal leven en het zijn kleur geven, nu het hazenpad hebben gekozen. Een teken van ‘global warming’?
In het water zagen we allerlei klein leven. Visjes, vissen, hele scholen vissen. De nieuwe camera kan zwemmen en mocht mee. We hebben naar hartelust foto’s gemaakt. Sommige zijn best goed gelukt, maar het zicht was niet perfect en maakte de meeste foto’s wat troebel. Op onze duikcursus mogen we zelf niet fotograferen (een regel van de duikbond), maar er gaat een duikinstructrice in opleiding mee en die is met wat bonbons waarschijnlijk wel te overtuigen ons de helpende hand te bieden.
Om vier uur vanmiddag zijn we op de duikschool langs gegaan voor de eerste theorieles en het nodige papierwerk. Medische verklaring, aansprakelijkheidsbepalingen, regels van de duikbond, et cetera. Noodzakelijk kwaad, maar wel een teken van een goed georganiseerde onderneming. De theorieles bestond uit een video die veel van wat we bij onze eerdere zwembadduik hadden geleerd en meegemaakt weer bovenbracht. Nuttig, maar soms een beetje lachwekkend en langdradig. Zo leerden we dat de snorkel en ook het ademapparaat van de persluchtinstallatie feitelijk een verlenging van het dode ademapparaat vormden. Interessant, maar toch ook wel een beetje… morbide.
Als we onze broodnodige nachtrust, ditmaal in een andere hut – gisteren konden we een tijdelijke hut betrekken, de identieke hut waarin we nu slapen is van de duikschool – hebben genoten, begint het avontuur morgenochtend om negen uur. We gaan dan naar een rustige plek om de basis te leggen. De les duurt tot 1 uur. Judica gaat zeker voor haar Open Water brevet, ik beslis morgen of ik ‘all the way’ wil gaan.