De laatste vrijdag de dertiende is alweer 14 maanden geleden. Dat was 13 juli 2012. Er had tussen die ongeluksdag en die van vandaag nauwelijks meer kunnen veranderen. Nog een vrijdag de dertiende eerder, in april 2012, trouwde ik. In juli was alles pais en vree. En vandaag ben ik gescheiden, maar evengoed gelukkig. Vandaag was een goede, maar heel intense dag.
Het begon met een bezoekje aan Feniks, in alle vroegte. Ik loop al een aantal weken met een moeilijke kwestie. Een vraag waarop ik het antwoord niet weet. Of in elk geval niet onder ogen durf te zien. Vandaag stond mijn uurtje bij Feniks volledig in het teken van die vraag. We hebben samen zorgvuldig alle voors en tegens afgewogen. Dat was heel verhelderend. Op de weg terug naar huis heb ik uiteindelijk de knoop doorgehakt. Helaas kan ik mijn beslissing nog niet wereldkundig maken, maar hij voelt goed. Onwennig, maar voor mij beter.
Op deze enerverende dag vol afspraken was een bezoekje aan Rob mijn tweede avontuur. Rob is een begenadigd masseur die ik gemiddeld zo om de vier weken bezoek. Hij is buitengewoon sensitief en doet met zijn massages meer dan alleen spieren losmaken. Ik was nog hyper van mijn gesprek met Feniks en die energie ging mee de massage in. Dat leidde tot een aantal bijzondere sensaties. Sommige prettig, maar ook wel een paar wat beangstigend inzichten. Rob gebruikt tijdens zijn massages vaak ook een trommel of klankschalen. Soms doen die maar weinig, maar vandaag kwamen de geluiden heel intens binnen. Bijzonder en verhelderend.
Enigszins opgeruimd en van nieuwe energie voorzien kwam ik op mijn derde afspraak in Arnhem terecht. De ervaringen van de ochtend maakten dit tot een wat onopvallende verschijning. Een uurtje later zat ik weer in de auto op weg naar huis. Voorpret en zorgen over mijn vierde en laatste evenement van de dag flitsten door mijn hoofd. Stijldansen, dat moest nog gebeuren.
De dansleraar die mij vorige week maandag nog niet aan een danspartner kon helpen, had me eerder deze week gemaild met de vraag of ik vanavond wilde langskomen. Hij had misschien iemand voor me gevonden. Spannend natuurlijk, maar tegelijkertijd ook heel leuk. Met een geveinsde afwachtendheid hing ik aan de bar, een glaasje tonic in de hand, de blik op de dansvloer gericht.
Danspartners zijn er in alle soorten en maten: de een past beter dan de ander. De kans een leuke dame te treffen met wie het op de dansvloer bovendien goed klikt is niet zo groot. Des te verraster was ik dan ook om mijn nieuwe partner te onmoeten. Ik geloof dat ik van buitengewoon geluk mag spreken. Vanavond hebben we al wat onwennige pasjes over de vloer gestrooid. Maandag gaan we voor het echie. Dan stromen we in bij de cursus Goud. Daar wacht ons een flinke uitdaging: er valt nog veel bij te spijkeren eer we kunnen wat de leerlingen van Peter al zo achteloos uit hun heupen toveren. Maar ik heb er vertrouwen in. Ik heb er zin in!
Al met al geen slechte oogst voor een vrijdag de dertiende. In alle eerlijkheid mag ik zeggen dat ik vandaag de wind flink mee had. Ik hoop en denk dat deze vrijdag een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan de koers die ik de komende maanden kan gaan varen. De basis voor een gelukkig 2014 is gelegd!