Eens in de zoveel tijd overdenk je wat nu precies je grote kwaliteiten zijn. Vandaag was niet zo’n dag, maar ik heb wel een kleine aantekening gemaakt voor de volgende keer: uitstellen is met stip mijn grootste kwaliteit. Er is niets dat ik niet uitstel. Zelfs naar bed gaan stel ik uit! Je zou toch denken dat luiheid er toe leidt dat je zo snel mogelijk weer terug je nest in wilt zien te komen, maar niets blijkt minder waar! Vaak lig ik laat op de avond op de bank een beetje te zappen en kan ik me er niet toe zetten te gaan slapen. Als je het optimistisch formuleert zou je kunnen zeggen dat ik dan eigenlijk gewoon te moe ben om te gaan slapen. Maar dat zou echt té optimistisch zijn.
Maandag heb ik tentamen. Ik stel al 24 uur lang uit om daaraan eens te gaan leren. Natuurlijk heeft niemand zin om een tentamen voor te bereiden. Zeker geen tentamen over ‘gedistribueerde algoritmen’. Maar het moet gebeuren. Zonder een beetje piekeren en ploeteren komt er bij mijn naam vast geen voldoende op de lijst. Ik denk dat ik maar een pizza in de oven ga gooien. Als de pizza klaar is, dán ga ik beginnen. Dat doe ik gewoon. Eerst nog even wat eten en daarna meteen aan de slag…