Ik beweeg wat met mijn hand. Een gedachteloze beweging. Erg goed stil zitten kan ik niet. Vaak ben ik me er niet van bewust, maar er beweegt altijd wel iets aan me. Is het niet mijn hand, dan is het mijn voet. En lijk ik dan stil te zitten, dan draaien de raderen in mijn hoofd op volle toeren. Vanuit mijn ooghoek zie ik een grote schaduw bewegen. Het is gek, maar zonder ernaar te kijken, valt je zoiets toch op. Een oerinstinct waarschijnlijk. Voorkomt dat je door een eng beest wordt opgegeten. Het duurt even voordat ik doorheb dat de schaduw bij mijn hand hoort. Eerder op de avond heb ik mijn bureaulamp versteld (ten faveure van mijn webcampubliek); in de nieuwe stand is het een hinderlijke projectielamp geworden.
Gisterochtend, het was toen nog een doordeweekse vrijdag (of was het dan al eergisteren?), ben ik wel vijf keer wakker geworden. Het precieze aantal keren heb ik niet onthouden, maar het was vaak. Vijf keer wakker worden op een dag en de ene keer nog prettiger dan de andere. Er gaan maanden voorbij dat zulks me niet gebeurt. Een klein wonder.
Vandaag ben ik bij de Ikea geweest. Voor een nieuwe kast en stiekem ook om een nieuwe bank te zoeken. Banken zijn belangrijk in een mensenleven. Ongemerkt breng je veel tijd door op je bank: zittend, liggend en knuffelend, etend, drinkend en lachend. Het is dus zaak een nieuwe bank niet zomaar te kopen. Dat moet zorgvuldig gedaan worden. Grappig dat je sommige dingen bijna achteloos koopt (zoals een tube tandpasta; ik let nooit op het merk), terwijl je over andere dingen lang twijfelt en nadenkt. Gisteravond was ik op een feest waar er in vrouwen werd geknepen als in tubes. Merkwaardig…