"Poeh hee", om Tommie te citeren. Dat was even heel spannend. Maar gelukkig is het werkstuk op tijd afgekomen (maar dan ook op het nippertje) en is het goedgekeurd. We kregen zelfs nog lof omdat we het zo netjes gedaan hadden. Toch wel fijn om te horen na een dag heel hard zwoegen. Een behoorlijke opluchting.
Vandaag sprak ik een professor in Delft. Ik hoop onder hem af te gaan studeren. Tot mijn verrassing bleek hij een nog veel leuker en toepasselijker afstudeeronderwerp voor me te hebben dan ik zelf in gedachten had! Volgende week dinsdag heb ik (hopelijk) een gesprek met hem.
Het is heel raar, maar dit jaar is pas een maand oud en er lijkt al zoveel gebeurd te zijn! Dit jaar is heel anders dan het vorige jaar. Vanmiddag had ik het er met iemand over hoeveel er eigenlijk veranderd is in de afgelopen paar maanden. Ik voel me anders, ik doe andere dingen, het een en ander begint op z’n plek te vallen. Het is bijna verdacht. Stiekem hoop ik dat dit jaar een topjaar gaat worden. Een topmaand is het in elk geval alvast geweest!
Als ik zo eens terugdenk aan het afgelopen jaar en lees wat ik in die tijd geschreven heb, dan dringt zich een gedachte bij me op: ik was wel erg somber. Afgelopen zomer was ik bepaald niet vrolijk. Ik was niet blij met wat ik deed. Voor mijn gevoel zat ik in mijn werk op een dood spoor en ik had niet het gevoel dat mijn leven er spannender op zou gaan worden. Ik heb teveel lopen somberen, in die tijd. Ben daar iemand nog een excuusje schuldig over, eigenlijk… Maar goed, dit jaar voelt goed en het gaat zoals ik wil. Joepie!