Om 2 uur ben ik nog even bij Merlijn langs geweest. Ik had haar gebeld. Ze vertelde me dat ze zo’n keelpijn had van de rook in het café gisteravond. Honing leek me de beste remedie, dus die ben ik haar wezen brengen. Meteen een flauw excuus om haar nog even gedag te zeggen.
Hoe het komt, weet ik niet. Maar ik voelde me bij haar alles behalve op m’n gemak. Eigenlijk voelde ik me een indringer. Alsof ik teveel was. Misschien is dat ook wel zo. Maar mogelijk stel ik me gewoon ontzettend aan. In ieder geval ben ik de kluts nou helemaal kwijt. Het is een leuke vrouw, een aantrekkelijke vrouw en een intrigerende vrouw. Maar ik heb niet de indruk dat het wat wordt. Jammer wel.