Ik zou eigenlijk een gedicht moeten schrijven of een mooi lied. Of anders een verhaal; met symbolen en mooie vergelijkingen zou ik dan mijn gedachten kunnen stileren. Of ik zou een beeld kunnen boetseren, een kunstwerk maken. Maar het is bijna middernacht. Het is simpelweg geen handig tijdstip voor zulke omstuimige betuigingen. Concessies horen nu eenmaal bij het leven. Dus voor vandaag permitteer ik mezelf te volstaan met een enkele, korte zin: "Wat is ze leuk!"