Het was nu eenmaal beter en goedkoper, zo verzekerde Judica mij, dus heb ik maar een doorlopende reisverzekering bij de Nederlandse Skivereniging afgesloten. Ik ski helemaal niet, maar dat bleek niet zo’n probleem. Goed verzekerd op reis, dat is helemaal 2008, en ik wil er natuurlijk wel een beetje bij horen. Een van de geneugten van mijn lidmaatschap is de kwartaalupdate, een op halfglanzend papier gedrukt boekwerkje met skinieuws. Dat nieuws kan mij grotendeels gestolen worden, maar Judica pluist het elke keer minitieus uit. In het laatste blaadje stond een uitnodiging voor een ‘members only’ uitverkoop bij een plaatselijke ski- en snowboardwinkel. Kijk, daar werd het interessant, want snowboarden doe ik (sinds kort) wel!
Donderdagavond, een uur voor sluitingstijd, kwamen we aan op een Alblasserdams industrieterrein. Geen parkeerplaats meer te bekennen, het was helemaal vol. Veel members kennelijk, op deze besloten uitverkoop. Reden voor extra gretigheid bij Judica en een gezonde mannelijke scepsis mijnerzijds. Om kort te gaan: na een uurtje flirten met de plaatselijke dude had Juut een stel snowboardbindingen gevonden die beslist mee naar huis moesten. Blij vroeg ze me of ik ook al iets had gevonden. Nu had ik inderdaad een paar mooie bruine schoenen gezien, maar over aankopen had ik nog niet zozeer nagedacht. De dude werd erbij gehaald en voor ik het wist had ik behalve twee bruine schoenen ook een plank en goudkleurige bindingen in mijn handen. Korting was geen probleem, zo wist hij te melden. Judica wapperde nog een keer bevallig met haar haren. Hoppa, nog meer korting!
Enfin, afgelopen zaterdag zijn we de nieuwe spulletjes wezen uitproberen in Limburg. Daar kun je immers de sneeuw op in de zomer. Het was een hele ervaring. Tot nu toe had ik altijd materiaal gehuurd. Die spullen zijn afgeragd (en de schoenen stinken steevast). Maar op die nieuwe, goed verzorgde spulletjes (die bovendien naar bloemetjes roken), zag de wereld er ineens een heel stuk… gladder uit! Niks gebroken, alleen twee beurse billen. Wel een hoop plezier gehad, die middag. En wat zo fijn is: als ik nu mijn ogen dicht doe, dan hoor ik het in mijn hoofd nog zoeven. Zoef, zoef!